تمام دست و رختخواب و بالش و تنم

بوی تو گرفته اند

با تو شبی سحر نکرده ام

تنها با خیالت

مغازله کرده ام

نمی دونم زیاد پر رو شدم یا دیوونه

نمی دونم

شاید هم دارم همه چیزو زیادی شاد برگزار می کنم

هی از خودم می پرسم

آخه من کجا؟ تو کجا؟

از هیچ نظری آخه به هم می خوریم ؟

ممکنه یه وقتی یه جایی یه روزی به هم برسیم؟

ممکنه تو اصلا به من علاقه پیدا کنی؟

ممکنه من همیشه همینقدر دوستت داشته باشم؟

بعد سر آخر نمی شینم دودوتا چهار تا کنم

یا احتمالات حساب کنم

چشامو می بندم و خیلی راحت

در جواب همه شون میگم

YES, WHY NOT!!!!!!!

در زندگی مردان زیادی بودند
که بالقوه دوست می داشتم همسرشان بودم
(یا حالا شبی با هم سر کردن که اینجا اسلامی شده)
از آن جمله است آقای....

نکنه واقعا دلتونو صابون زدین تا تو رختخوابشم بشنوین؟؟؟؟؟!!!!!!!